Σημεία Αφετηρίας: Πατητήρι (λιμάνι) / Χωριό (Κυπαρισσία)
Σημεία Ενδιαφέροντος: λιμάνι, βρύση Πατητήρι, αλώνια χωριού, Χωριό

Η πεζοπορία πραγματοποιείται σε παλιό πλακόστρωτο με ιδιαίτερη χλωριδική ποικιλομορφία, εξαιτίας της συνύπαρξης καλλιεργήσιμων και εγκαταλελειμμένων γαιών. Αχλαδιές, μηλιές, κερασιές, καρυδιές και ελιές κυριαρχούν ως καλλιεργήσιμα είδη ενώ στον υπόροφο τους, κυρίως τον Απρίλιο και τον Μάιο, φυτρώνουν αγριόχορτα και άλλα φυτά, όπως οι κουτσουπιές (Cercis siliquastrum). Η άγχουσα η γαλάζια (Anchusa azurea), η ψωραλέα το ασφάλτιον (Bituminaria bituminosa ή Psoralea bituminosa) – τα λουλούδια και τα φύλλα όταν τρίβονται απελευθερώνουν οσμή ασφάλτου, πράγμα καθοριστικό για την προέλευση του ονόματος της – οι περικοκλάδες (Convolvulus arvensis), οι γλαδιόλες (Gladiolus italicus) και οι μολόχες (Malva sylvestris) είναι κοινά φυτά στους ακαλλιέργητους αγρούς, στα όρια των καλλιεργούμενων αγρών, σε θέσεις με ανθρωπογενή επιβάρυνση και στις άκρες των δρόμων.

Συχνοί επισκέπτες τους οι μπάμπουρες ή βομβίνοι (Bombus sp.), με το εντυπωσιακό μέγεθος και το χαρακτηριστικό βουητό που τους έδωσε το όνομα τους. Θάμνοι, όπως ο κίστος ή λαδανιά (Cistus incanus), ο κίστος ο φασκομηλόφυλλος ή αγριοφασκομηλιά (Cistus salvifolius), το σπάρτο (Spartium junceum), το ρείκι (Erica arborea) αποτελούν τη μακί βλάστηση. Στο άνω τμήμα φύονται η παλλενίς η αγκαθωτή (Pallenis spinosa) και η άκανθα η ακανθώδης (Acanthus spinosus). Πολλές από τις αναβαθμίδες κατά μήκος του μονοπατιού αλλά και αλλού ήταν φυτεμένες με αμπέλια, μέχρι που καταστράφηκαν από τη φυλλοξήρα, στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Το πάτημα των σταφυλιών γίνονταν στα υπαίθρια πατητήρια, από όπου πήρε και το όνομα η σημερινή πρωτεύουσα (Πατητήρι) που κτίστηκε μετά το σεισμό του 1965 στην περιοχή αυτή.